Niemedyczne forum zdrowia

Mój 3-latek właśnie kończy anginę. Pierwszą w swoim życiu. Chociaż nie jestem pewna, czy ostatnie 2 infekcje w przeciągu 3 tygodni też nie miały tu związku, miał już małą kropkę ropki na migdałku.
Przyznam szczerze, że jestem mocno przerażona i proszę o radę.
Tydzień temu zaczął gorączkować, przez 3 dni pod rząd po 41 stopni. Lekko zbijałam do 39.
Czwartego dnia, nie wiedząc co się dzieje poszłam do pediatry, diagnoza angina, więc dał penicilinę, której do dziś nie podałam.
Chwilę dawałam mu srebro, ale sporadycznie i mało. Byłam zagubiona. Płuczemy gardło szałwią. Siorbiemy herbatki.
Co mogę jeszcze zrobić? Jak mu pomoc? Ma dwa male ślady na migdałku, wielkości szpilki, ale są widoczne jak otwiera buzie.
Co z powikłaniami bez antybiotyków? Ja już odchodzę od zmysłów, nie jem i placzę od 4 dni...
Proszę o pomoc :-/
Jeszcze nie zaczęliśmy stosować mikstur. Dopiero czytamy.

Wczoraj przed snem zauważyliśmy fioletowy język u dziecka 😩.

Wiem, że może nadużywam waszej gościnności, ale jestem na skraju wyczerpania. Jestem w bardzo złym stanie psychicznym martwiąc się, że zaszkodziłam dziecku. Proszę, doradźcie coś. Mąż umówił nas dzisiaj na wizytę kontrolną i skierowanie na badania w kierunku powikłań.

Weźcie się ludzie ogarnijcie! Albo się ma wiedzę, albo panikę, w której popełnia się same głupoty.

Już panikuję, bardzo. Boję się... Więc głupieję. On ma tylko 3 latka.

Najłatwiej jest bać się. To nie wymaga żadnego wysiłku, więc każdy głupi to potrafi.

Strach jest najgorszym doradcą, wiem o tym, jednak jeśli chodzi o własne dziecko, człowiek boi się najbardziej. Panikuję strasznie, bo zabraliśmy się do tego bez żadnej wiedzy i teraz płaczemy nad rozlanym mlekiem. Nie leczyliśmy jej specjalnie, wiec jestem przerażona.

Akurat mądry człowiek jest przerażony, ponieważ jego dziecko było lub, co gorsza, jest specjalnie leczone. Może nie czytałaś za wiele, ale postąpiłaś do tej pory całkiem prawidłowo, ponieważ pozwoliłaś odchorować dziecku chorobę bez ingerencji leków. Widać jednak, że twój organizm nie jest w najlepszej kondycji, skoro masz takie jazdy.

Tak trochę na uspokojenie napiszę ci jeszcze, że mnie akurat specjalnie leczyli jak byłem dzieckiem. Między innymi jak miałem anginę, to faszerowali mnie antybiotykami i innym syfem. Przez całe życie nie dbali o to, co jadłem, więc doprawdy nie dziwi mnie to, że trafiłem tu jako wrak człowieka mając zaledwie dwadzieścia parę lat. Oczywiście nikt z tych, którzy poszli na wygodę i oddawali mnie w ręce lekarzy, nie poczuwa się do winy za mój stan zdrowia, natomiast są pretensje, że walczę teraz o lepsze życie.

Może powinnam dodać, że syn 3 miesiące temu dostał augumentin na ucho. Po tym, jak mnie straszono utratą słuchu, podałam. Dziś żałuję, ale czasu nie cofnę. Zaczęłam czytać. Dziś dałabym geranium do ucha. Ale brak wiedzy kosztował moje dziecko antybiotyk. A teraz 3 miesiące później angina, do której wspomaganiem nie byliśmy przygotowani, a pewnie jeszcze tylko namieszaliśmy. Mały dobrze się odżywia, ekologiczne mięso, dużo warzyw i owoców, całe dnie na dworze, nadal na śniadanie mleko od mamy dostaje. Tak, wiem, że jestem dziwna, karmiąc tak długo. Ale mam mleko, więc wolę mu dawać swoje niż sklepowe.

Wczoraj (7 dzień trwania anginy) zsiniał mu język, dziś na razie wygląda ok, lekko fioletowo brudny. Panikujemy, bo nie chcę, żeby dziecko miało uszczerbek na zdrowiu przez głupotę rodziców. Ja sama bardzo dużo chorowałam, po anginie miałam nacinany ropień okołomigdałkowy. Antybiotyki jadłam non stop. Mama robiła, co mogła, ale kiedyś netu nie było.
Dlatego dziś poprosiłam was o rady i opinie. Nie nadużywam leków, nie jestem fanem. Do tej pory oprócz augumentin nigdy nic nie podałam. Za miksturę wezmę się, jak tylko dojdę do siebie. Powikłania występują rzadko, wiem, jednak występują. Przekonałam się na własnym przykładzie. Jak poza badaniami krwi czy moczu upewnić się, że nerki i serce lub stawy nie zostały uszkodzone? Co dalej robić?

P.S. Dziękuje za odpowiedzi, szczególnie Mistrza.
Dziękuje za wyrozumiałość.

Ja podobnie jak Luciano, byłem bardzo dokładnie szpikowany lekami gdy byłem dzieckiem. Rodzice myśleli, że robią dobrze. Obecnie myślę, że proceder ten jest mniej więcej w połowie przyczyną mojego złego stanu zdrowia, bo na drugą połowę zapracowałem sobie sam. Dobrze, że chociaż o właściwe odżywianie rodzice w miarę zadbali.

Myślę, że na ostudzenie emocji pomocne będzie przeczytanie poniższych artykułów:
http://portal.bioslone.pl/istota-chorob-infekcyjnych/choroby_wieku_dzieciecego
http://portal.bioslone.pl/istota-chorob-infekcyjnych/kaszel-i-katar
http://portal.bioslone.pl/istota-chorob-infekcyjnych/grypa-choroba-prozdrowotna

Dziękuje za odpowiedź. Przeczytałam powyższe i nie tylko tematy od deski do deski po 10 razy. Myśle, ze dzieki nim zdecydowałam sie nie podawać antybiotyków. Ale dziekuje raz jeszcze. Emocje juz opadają....

Jak to dobrze, że takie schizy już poza mną. Dziś moje dzieci jak zachorują, to nawet nie zwracam na to uwagi. Poza tym nie miewają już tak wysokiej gorączki, więc pewnie dlatego jestem spokojny. Infekcje przechodzą łagodnie, dzięki Biosłone. Oczywiście trochę Cię rozumiem i współczuję z racji lęku, ale nie daj sobie wmówić koleżanko jakichś pierdół, że spotka was armagedon.

Strach jest najgorszym doradcą, przyznaję. Pierwsze cztery dni teoretycznie najgorsze, przeszłam najspokojniej, dopiero później zaczęły się jazdy. Czytałam forum już kiedyś przy okazji szczepień i innych infekcji. Pomogło również i tym razem. Jednak nie udało mi się "ogarnąć" reszty...
Zastanawiam się teraz nad MO, a właściwie gdzie ja dostanę prawidłowy aloes i właściwie który to będzie właściwym, ale poczytam jeszcze, bo sporo tego na forum :).

Na pewno dasz radę. :)