Chroniczne wzdęcia i zaparcia

[Grażyna]

Nie jest ważne, czy ja jestem uprzedzona, czy nie.  
W gruncie rzeczy jest ważne, abyś żyła jak dziewczyna w Twoim wieku i uwolniła się od upiorów. Powtarzam - zaufaj miksturze oraz własnemu organizmowi.

[Mistrz]

Nie jest ważne, czy ja jestem uprzedzona, czy nie.

No właśnie. Ważny jest cel. A droga, że jest długa i wyboista... No cóż... A kto obiecywał, że będzie szybko i łatwo?

[Fionka]

Hm nie chce robić off topa ... ja ciesze się z tych postępów, które już nastąpiły.
Jednak jeżeli chodzi o pewne rzeczy to nie wiem co jest normalne a co nie... po prostu za długo tkwiłam w tej chorobie.
Minęło za mało czasu aby moja psychika uwolniła się od tej choroby... chociaż uważam, że zrobiłam bardzo duże postępy.
Potrafię już wyjść z domu bez pełnej torby leków na biegunkę.
Jednak zwracam uwagę na każde ukłucie w brzuchu, ból czy ilość oddanych stolców dziennie...niestety jeszcze cały czas to obserwuję   ...

[Mistrz]

Minęło za mało czasu aby moja psychika uwolniła się od tej choroby...

Przy ciężkiej pracy nad sobą o tych myślach zapomina sie po pół roku.

[Fionka]

Po pół roku miałam jeszcze za dużo objawów aby o niej zapomnieć...
Każdy organizm inaczej dochodzi do siebie... jednego dnia czułam się dobrze a drugiego było gorzej...w tamtym czasie jeszcze nie było to unormowane. Jeżeli jeszcze zdarzała się biegunka  i bałam się wyjść z domu, nie wiedziałam czy ten dzień to będzie jeden z tych dobrych czy może z tych złych... psychicznie w tamtym czasie udało mi się wyjść z domu nie przyjmując leków na biegunkę a później,-następny krok  w ogóle nie nosząc ich ze sobą... a może niedługo w ogóle przestanę obserwować mój organizm, stolec, każde ukłucie itp. hehe