No i kolejne mordercze pytanie w morderczym egzaminie na Eksperta Biosłone: Czy odżywiając się wg zasad Biosłone, można być niedożywionym?
Można, jeśli organizm nie jest w stanie wchłonąć potrzebnych mu do zachowania zdrowia substancji odżywczych. (...)
To, czy organizm je wchłonie w odpowiednich ilościach, zależy już od stanu przewodu pokarmowego.
Zgadzam się z Luciano.
Krótkie uzupełnienie poniżej.
4. Głód komórkowyPodstawową rolą spożywania posiłków jest dostarczenie komórkom tworzącym organizm wszystkich substancji odżywczych, niezbędnych do podtrzymania życia. A potrzebne są im takie substancje, jak:
- kwasy nukleinowe (DNA i RNA)
- białka (18 aminokwasów)
- tłuszcze (nasycone oraz jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe, w tym NNKT)
- cukry (głównie glukoza)
- witaminy (13 substancji niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania każdej komórki)
- minerały (22 makro- i mikroelementy).
A co się dzieje, gdy komórki są głodne, bo brakuje im np. jakiejś witaminy? Czy odczuwamy ich głód? Oczywiście, że odczuwamy. Niedobór nawet jednej witaminy objawia się nieokreślonym wrażeniem, że mimo obfitego posiłku, coś by się jeszcze zjadło – jakieś jabłko lub orzecha... w ogóle... czegoś brakuje. Ten stan jest spowodowany właśnie głodem komórkowym. Problem w tym, że ów głód można łatwo zagłuszyć zwiększaniem poziomu glukozy we krwi, ale gwałtowny wzrost glukozy prowokuje trzustkę do wyrzucenia dużej ilości insuliny, więc głód komórkowy szybko powraca i zmusza do zjedzenia następnej porcji czekoladek, ciastek, chrupek, budyniu, płatków zbożowych czy innej lekkiej przekąski. Wpadamy zatem w błędne koło: im częściej jemy – tym częściej głodujemy.
Są trzy zasadnicze powody wystąpienia głodu komórkowego:
1. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe (…) Największe szkody wyrządzają diety lekkostrawne, z dużą ilością ziemniaków, klusek, makaronów, pieczywa, płatków zbożowych, mleka.
2. Nieprawidłowy sposób jedzenia, przede wszystkim popijanie w czasie posiłku, by umożliwić przełknięcie niepogryzionych kęsów pożywienia, z którego organizm nie jest w stanie wchłonąć wszystkich substancji odżywczych. (…)
3. Także zaburzenia we wchłanianiu wywołują głód komórkowy, ponieważ powodują deficyt substancji odżywczych nawet wówczas, gdy jemy zdrowe posiłki i w prawidłowy sposób. (2/179-180)
Tymczasem, by organizm mógł prawidłowo funkcjonować, należy wraz z pożywieniem dostarczać mu wszystkie niezbędne składniki, które możemy podzielić na dwie zasadnicze grupy:
1. składniki energetyczne – tłuszcze, białka i cukry (węglowodany) przyswajalne (glukoza, fruktoza, sacharoza, skrobia),
2. składniki nieenergetyczne – cukry nieprzyswajalne (błonniki: celuloza i pektyna), organiczne sole mineralne i witaminy.
Mankamentem żywności wytwarzanej na masową skalę jest nadmiar zawartych w niej substancji energetycznych, w stosunku do substancji nieenergetycznych. W tej sytuacji, by dostarczyć organizmowi dostateczną ilość witamin i minerałów, musimy zjadać substancje energetyczne w ilościach znacznie przekraczających jego zapotrzebowanie energetyczne. W przeciwnym razie komórki naszego ciała zgłoszą niedobór witamin i minerałów jako specyficzny rodzaj głodu, zwany głodem komórkowym, czyli permanentnym uczuciem niedosytu, występującym nawet po spożyciu obfitego, ale śmieciowego, bo niepełnowartościowego posiłku. (1/200)
2. Pobieranie substancji odżywczychMylą się ci, którzy sądzą, że wystarczy odpowiednio się odżywiać, by nie dopuścić do deficytu substancji potrzebnych organizmowi do prawidłowego funkcjonowania i w ten sposób zapewnić sobie dobre zdrowie. Większość ludzi uważa, że zjedzenie pokarmu jest równoznaczne z dostarczeniem go organizmowi. Nic bardziej błędnego! Trzeba wiedzieć, że pochodzący ze środowiska zewnętrznego pokarm, także w przewodzie pokarmowym pozostaje elementem tegoż zewnętrznego środowiska. (2/82)
Wbrew obiegowej opinii, człowiek nie składa się z tego, co zjada, lecz z tego, co wchłania, gdyż większość zjedzonego posiłku wydalamy ze stolcem. Tak więc, mimo że jest to warunek sine qua non zdrowia, prawidłowe odżywianie nie gwarantuje, że organizm z pożywienia pozyska wszystkie potrzebne substancje, zaś niepotrzebne nie przenikną doń w sposób niekontrolowany. Decyduje o tym przewód pokarmowy, którego zadaniem jest trawienie, czyli rozkład za pomocą soków i enzymów trawiennych złożonych substancji na substancje proste, gdyż tylko w tej postaci składniki pokarmowe (po wchłonięciu) mogą być przez organizm przyswojone, tj. wykorzystane na potrzeby metabolizmu. (1/213)
Za wchłanianie, czyli pobieranie substancji odżywczych z przewodu pokarmowego, w tym witamin, odpowiedzialny jest nabłonek jelitowy. Pełni on nie tylko rolę bariery oddzielającej środowisko organizmu od środowiska przewodu pokarmowego, ale pełni także rolę filtru przepuszczającego z przewodu pokarmowego do organizmu ściśle określone substancje, czyli właśnie substancje odżywcze.
Kandydoza nabłonka świadczy, że tworzą go komórki albo słabe, albo wręcz martwe. W tej sytuacji nie może być mowy o prawidłowym wchłanianiu substancji odżywczych, w tym witamin regulujących proces budowy komórek. Tak więc organizm nie może wymienić wadliwych komórek nabłonkowych na pełnowartościowe, bo brakuje mu witamin, których nie może wchłonąć, bo komórki nabłonkowe są wadliwe. Jak widzimy, jest to błędne koło, które trzeba w którymś miejscu przerwać. By tego dokonać, należy wdrożyć miksturę oczyszczającą oraz dietę prozdrowotną. (3/111)
Rola mikstury oczyszczającejRola mikstury oczyszczającej jest dwojaka – prewencyjna i profilaktyczna. Prewencyjne działanie mikstury oczyszczającej ma miejsce w początkach jej stosowania i polega na oczyszczeniu przewodu pokarmowego z nadżerek, patologicznego śluzu, kamieni kałowych, a także kamieni zalegających w przewodach wątrobowych i trzustkowych. Zabiegi te dają jednocześnie dwa efekty: zahamowanie wnikania z przewodu pokarmowego do organizmu toksyn oraz poprawę wchłaniania substancji odżywczych – głównie witamin i minerałów – zakładając, że pożywienie zawiera wszystkie te substancje, a więc jest zgodne z zasadami zdrowego odżywiania. (1/16)
4. Konsekwencje zaburzeń we wchłanianiuKonsekwencją zaburzeń we wchłanianiu jest niedobór substancji odżywczych, szczególnie witamin i minerałów – także wówczas, gdy w naszym pożywieniu znajdują się dostateczne ilości tych substancji. Jeśli do tego dodamy toksyny wnikające do organizmu przez nadżerki błony śluzowej – łatwo dojdziemy do wniosku, że nie ma żadnych szans, by w naszym organizmie istniały pełnowartościowe komórki, umożliwiające prawidłowe funkcjonowanie wszystkich tkanek i narządów. (2/85)
9. Zmiany chorobowe w strefie wchłanianiaPrzyczyną nieprawidłowego wchłaniania może być nagromadzenie na ścianie jelita czczego grubej, kilkumilimetrowej warstwy gęstego śluzu zmieszanego z resztkami pożywienia, zwanego śluzem patologicznym. Przy niedostatecznej ilości błonnika pokarmowego patologiczny śluz pokrywa coraz większe połacie strefy wchłaniania, a to z kolei wywołuje niedobory substancji odżywczych, także przy dostatecznej ich podaży w zjadanych posiłkach.
Niedobór substancji odżywczych wywołuje szereg specyficznych objawów niedoboru, a objawem najbardziej dotkliwym jest niedostateczny rozwój komórek powstających zarówno w okresie wzrostu organizmu, jak i w życiu dorosłym, w naturalnym procesie regeneracji. Niedostatecznie rozwinięte komórki tworzą niedostatecznie rozwinięte tkanki, słabo odporne na wpływ czynników negatywnych, podatne na infekcje wirusowe, bakteryjne i pasożytnicze.
Problem powstawania słabych, niedostatecznie rozwiniętych komórek dotyczy także komórek tkanki nabłonkowej, w wyniku czego stają się one bardzo wrażliwe na wszelkie kontakty z zawartymi w pożywieniu sztucznymi substancjami chemicznymi. Do kontaktów tych dochodzi przy odsłonięciach nabłonka, koniecznych w procesie wchłaniania. Są to kontakty krótkotrwałe, więc na zdrowych komórkach nie robią większego wrażenia, natomiast komórki słabe ulegają dalszym osłabieniom, aż w końcu giną. Ponieważ nie można ich zastąpić komórkami zdrowymi, ze względu na niedobory substancji odżywczych, powstają stany zapalne błony śluzowej, a w końcu wyrwy w tkance nabłonkowej, zwane nadżerkami. Nadżerki nabłonka jelitowego są przyczyną toksemii będącej przyczyną wszystkich chorób, bowiem to właśnie przez nie wnikają do organizmu w sposób niekontrolowany toksyny w ilości przekraczającej wydolność układów wydalniczych.
Stany zapalne bardzo często wywołują obronny skurcz mięśniówki jelita, a w konsekwencji jego trwałe przewężenie blokujące drożność, ponieważ wszelkie ruchy robaczkowe w tym miejscu ustają. Tym samym ustaje także transport treści pokarmowej, wywołując efekt tak zwanych leniwych jelit. (1/49)