Niemedyczne forum zdrowia

W przedszkolu każą tak siadać, w czasopismach dla dzieci również radzą, aby dziecko tak siadało, więc tak się zastanawiam, czy to nie jakiś mit. Moje dziecko dziś mi powiedziało, że w szkole tak musi siadać, że mama mu tak każe siadać, a on tego nie lubi.

Też pamiętam takie historie ze szkoły. Też tego nie lubiłem :). W ogóle wydaje się, że od najmłodszych lat chcą nas określić, wyrównać, upakować, uporządkować itp.

Ciekawy temat. Moja córka natomiast siada z nóżkami na zewnątrz - robiąc nogami płasko na ziemi literę M. Wydaje mi się to całkowicie nienaturalne, bo ja sama nie jestem w stanie tak usiąść. Co o tym myślicie?

A to akurat jest oznaka niezintegrowania systemu nerwowego. Nic strasznego, ale i nic dobrego. Poczytaj sobie o Integracji Sensorycznej. Ten siad określa się potocznie jako siad w literę W.

Poczytałam, nie widzę związku. Możesz napisać coś więcej?

Pozwolę sobie zacytować odpowiedź, którą kiedyś otrzymałam od terapeutki Integracji Sensorycznej.
"Siad W jest siadem nieprawidłowym, pochodną niezintegrowanego Symetrycznego Tonicznego Odruchu Szyjnego, służy uzyskaniu większej płaszczyzny podparcia przy niskim napięciu posturalnym."

Nie wiem czy coś z tego rozumiesz, to jest terminologia dość specyficzna ;).

Daleko odeszliśmy od natury. Ciąże i porody nie przebiegają już zgodnie z jej prawami, są wspomagane chemią, badane wielokrotnie USG itd. Nie rodzimy w warunkach naturalnych ani w pozycji jaką dyktuje natura. Do tego umiejętności i metody położników bywają różne.
W pierwszej dobie życia dziecko już jest faszerowane szczepionkami i innymi świństwami.
To wszystko sprawia, że rozwój bywa w różny sposób zakłócony, odruchy neurologiczne nie integrują się w naturalny sposób i zaczyna się lawina problemów. Czasem organizm mimo wszystko jakoś sobie sam to układa i sobie radzi, a czasem niestety nie.
Siad w literę "W" jest jednym z sygnałów, że nie wszystko idzie zgodnie z naturalnym planem.

Mam dwoje dzieci. Jedno ma ponad 4 lata, drugie 1,5 roku, obydwoje siadają właśnie w literę "W". Czy znacie jakieś ćwiczenia stymulujące, żeby pozbyć się tej nieprawidłowości? A może to jest sprawa indywidualna i powinnam udać się do terapeutki Integracji Sensorycznej? Czy może samo picie MO wystarczy i organizm po pewnym czasie naprawi tę nieprawidłowość?

Najlepiej iść do DOBREGO terapeuty SI. Ćwiczenia są proste i nie zajmują dużo czasu, ale muszą być dobrane indywidualnie.

Nam ortopeda podczas kontroli zwrócił uwagę, żeby dziecko tak nie siadało. Bardzo długo podczas zabawy synek często siadał w W, a my za każdym razem powtarzaliśmy: nóżki do przodu :) i działało. Bez ćwiczeń - po prostu trzeba było zwracać na to konsekwentnie uwagę i korygować pozycję na początku pokazując dziecku, że tak siedzieć nie powinno.

Siadanie w W to jest sygnał niedojrzałości układu nerwowego, a nie złe zachowanie. Ćwiczenia mają na celu pomoc w integracji odruchów. Jeśli to się uda, dziecko samo przestaje siadać w ten sposób.

Integracja sensoryczna jest nauką przez zabawę, więc raczej nie ma nic wspólnego z medycyną i nie ma również (raczej) nic wspólnego z numerologią czy innymi praktykami z granic magii. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą spowodować nadpobudliwość u dziecka poprzez brak umiejętności odpowiedniego reagowania na bodźce płynące z otoczenia. Podobną nadpobudliwość może spowodować zły sposób odżywiania, toksemia, lektyny. Czy terapia w zakresie integracji sensorycznej - zakładając, że dziecko zdrowo się odżywia - zdaniem Mistrza jest dobrym rozwiązaniem dla dziecka wykazującego nadpobudliwość, np. nadmiernie ruchliwego, bardzo emocjonalnego, popadającego bez powodu w skrajne nastroje, itp.?

A ja tak siadam od dzieciństwa i mimo, że trzydzieści lat skończyłam dawno dalej lubię tak siadać, bo to dla mnie naturalna pozycja. Rozmawiałam długo na ten temat z ortopedą, który stwierdził, że być może dlatego taka pozycja jest dla mnie wygodna, bo mam dysplazję bioder. O której się zresztą całkiem niedawno dowiedziałam.

O co chodzi z tą dysplazją bioder? Parę lat temu ortopeda u naszego dziecka coś takiego stwierdził i zalecił, kuriozalne moim zdaniem, "podwójne pieluszkowanie" tak, by uda dziecka były szeroko rozwarte. Żadnego "szerokiego pieluszkowania" nie było — nosiliśmy malucha na brzuchu w chuście, a jej nóżki układały się w naturalny sposób na naszych ciałach.

Ja nie wypowiadam się w tematach, w których nie mam praktycznej wiedzy, a w tym nie mam. Tym niemniej jeśli nie jest to grzebanie w psychice dziecka, to warto spróbować, żeby się dowiedzieć.

Nauką, przepraszam, czego? Skąd takie pomysły? No i skąd te skojarzenia z magią, numerologią?
Może pomyliłaś Integrację Sensoryczną z ćwiczeniami metodą Denisona?

Jeśli można ćwiczenia SI do czegoś porównać, to raczej do rehabilitacji. Może czasem wygląda to jak zabawa, bo ćwiczenia są łatwe i często wplata się je w zabawę, aby dzieciom było łatwiej, ale nie o to chodzi.
Warto poczytać sobie o Integracji Sensorycznej, tej prawdziwej. Często ludzie, kierowani przez pseudoterapeutów lub ośrodki nastawione na wyciąganie kasy, są przekonani, że polega to na skakaniu w basenie z piłkami i bujaniu w hamaku. To nie tak.

Zosiu nie zrozumiałaś mnie i to raczej moja wina. Mistrz bardzo ucina wszelkie odstępstwa od linii Biosłone, nawiązanie do numerologii wynikało z wpisu Mistrza w wątku, który właśnie dziś rano został przeniesiony do historycznych - kompetencje ekspertów - ja nie mam do niego dostępu.
Bardzo dużo ostatnio czytałam o integracji sensorycznej i wydaje mi się, że jest to świetna sprawa. Myślę nad nią, ponieważ zauważam deficyty w tym zakresie u mojego synka i chciałam się dowiedzieć, czy Mistrz nie uważa, że to kolejna ściema. Wiem, że to można porównać do rehabilitacji - nauka przez zabawę - tak trochę niefortunne stwierdzenie, raczej powinno być stymulacja do rozwoju przez ukierunkowaną zabawę.
Czy ktokolwiek, może Ty Zosiu, ma pozytywne doświadczenia z terapią w ramach integracji sensorycznej? Chodziłoby mi o doświadczenia praktyczne, czy faktycznie pomaga i coś zmienia. Trzeba na to przeznaczyć trochę kasy i zanim się zdecyduję miło by było, gdybym mogła się dowiedzieć, że komuś to pomogło. I czy można wierzyć, że terapeuta podawany na stronie PSTIS, mający ukończony dwustopniowy kurs nie będzie pseudoterapeutą?
Wpisom na innych forach nie za bardzo wierzę.

Zła forma siadania przez dziecko, to taka, która jest nagminna. Siadanie w literkę "W" to naturalny okres w rozwoju dziecka. Takich ciekawych informacji doszukałam się tu : www.ddtvn.pl - materiały z 10.03.2010

Eso, korzystałam z SI w związku z problemami dzieci i mam bardzo pozytywne doświadczenia. Bardzo ważna jest dobra diagnoza, więc lepiej, żeby terapeuta był sprawdzony. Ćwiczenia, które robiliśmy w domu, były proste i przynosiły oczekiwane efekty.
Dużo na ten temat znajdziesz tutaj http://www.dzieci.org.pl/forum/neurologiczne-problemy-rozwojowe/podstawy-si-czyli-uklad-przedsionkowy-i-inne/

Jestem przekonana, że stosowanie SI nie stoi w sprzeczności z ideą Biosłone.
Wiem z doświadczenia, że część problemów SI może zniknąć dzięki stosowaniu zasad propagowanych na tym forum, szczególnie tych związanych z odżywianiem. Jednak, jeśli uszkodzenia lub blokady są poważniejsze, ćwiczenia będą niezbędne.

Do tej pory studiowałam tylko teorię, a to jest rewelacyjna kopalnia praktyki. Tak strasznie dużo pasuje mi do zachowań mojego Synka. Teraz się zastanawiam, czemu tak późno trafiłam na ten temat. Wcale nie leniuchowałam w tym zakresie, a jakoś nigdzie mi się nie nasunęło (ani żaden specjalista mi nie podpowiedział), że to może być problem z zaburzeniami integracji sensorycznej. Rodzice, którzy tam się wypowiadają, jak widzę mają dość pozytywne doświadczenia, więc chyba ta ukierunkowana zabawa coś daje.

A dysplazja bioder różne nieprawidłowości w obrębie stawów biodrowych. W moim przypadku panewki nie obejmują głowy kości udowej. Teraz dzieci mają usg bioder w 6 tygodniu życia i wszelkie nieprawidłowości są wykrywane wcześniej i wystarczy np. szerokie pieluszkowanie. Ale trzydzieści parę lat temu nikt takich badań nie robił...

Rehabilitowaliśmy córeczkę pod kątem napięcia mięśniowego i koślawości kolanek i stópek. Wg opinii fizjoterapeutów w przypadku koślawości jest niezwykle ważne, by dzieci siadały właśnie po turecku, natomiast w przypadku szpotawości właśnie na nóżkach, ale nie w literkę "w". Bezpieczne jest też siedzenie z nóżkami wyciągniętymi do przodu. Z doświadczenia wiem, że wystarczy zwracać uwagę na prawidłowy sposób siedzenia, by wyrobić ten nawyk w dziecku.