Niemedyczne forum zdrowia

PS, P.S. czy PS. - czyli postscriptum

"Jednym z najczęstszych zgryzów językowych spotykanych w korespondencji internetowej jest pisownia skrótowca utworzonego od wyrazu postscriptum. Jak to pisać? PS? P.S? Ps? ps?

"PS" to najbardziej klasyczna i akceptowana forma. Niektóre słowniki wspominają też o "P.S." jako formie dopuszczalnej.

Nie powinniśmy pisać "ps", chyba że chodzi nam o jednostkę długości parsek.

Teraz pojawia się pytanie, czy stosować po PS lub P.S. kropkę, dwukropek, a może zostawić bez żadnego znaku interpunkcyjnego. I tutaj pojawia się problem. Kiedyś, dawno temu, gdzieś wyczytałem, że o żadnych kropkach czy dwukropkach mowy nie ma. Czyli powinniśmy pisać tak:

PS To jest właśnie postscriptum.

Sprawdziłem to dzisiaj w poradni PWN. O ile dobrze zrozumiałem, według prof. Mirosława Bańki dopuszczalne są formy:

PS. To jest postscriptum.
PS: To jest postscriptum.
P.S. To jest postscriptum.
P.S.: To jest postscriptum."

http://niekalecz.blox.pl/2010/02/PS-PS-czy-PS-czyli-postscriptum.html

Dzięki, Klaro! Że też Ci się chciało :)

Nie ma problemu: Ctrl+C, Ctrl+V. Tylko czytać i zastosować.//Klara27

Wykrzyknik
Do nieodmiennych części mowy zaliczają się również wykrzykniki. Służą one do wyrażenia rozkazów, emocji, wzruszeń i innych stanów uczuciowych oraz rozkazów i intencji mówiącego. Co konkretnie kryje wykrzyknik, możemy dowiedzieć się najczęściej z reszty wypowiedzi, czyli tzw. kontekstu:
ach!, bęc!, e!, eh!, fe!, ha!, halo!, hej!, hen!, hola!, hop!, no!, o!, och!, oj!, pac!

Ach! Jaki piękny dom!
Ach! Jaką sprawiłeś mi przykrość!
Halo! Czy to mieszkanie państwa Kowalskich?
O! To chyba pan Karol? Poznaję po głosie.
Ach! Cieszę się! Mogę rozmawiać z Dorotą?
Och! Niestety! Nie ma jej teraz.
Oj! Szkoda! Zadzwonię później!
http://www.sciaga.pl/slowniki-tematyczne/3434/wykrzyknik/

Sprawa nie wydaje się być aż tak skomplikowana. Postscriptum to połączenie dwóch słów: post + scriptum - w wolnym tłumaczeniu: po + napisaniu, więc obowiązują tutaj zasady pisowni skrótowców: http://pl.wikipedia.org/wiki/Skr%C3%B3towiec

Można ten skrót użyć w dwóch wariantach:

PS
Tekst, który chcemy zamieścić jako dodatek do napisanego wcześniej tekstu.

PS. Tekst, który chcemy zamieścić jako dodatek do napisanego wcześniej tekstu.

Niby ciekawostka, a jednak wyjaśnia sprawę.

PS
Szkoda że nie mam możliwości uświadomić swojej polonistki w tej kwestii. Nakazywała stawiać kropki po obu literach. Tyle kropek zmarnowanych... ;)

Jak przeczytasz co wkleiłam przed Mistrzem to zmienisz zdanie o polonistce.//Klara

Pięknie te zasady się prezentują na papierze. Elektroniczny papier często jest do d. Gorąco namawiam do stosowania wykrzyknika-wołacza: pisałem o tym jakiś czas temu, ale nikt nie wziął tego do serca ;). Piszmy:

a nie:

Antonio! Masz rację. Do tego jeszcze dojdziemy w tym dziale.//Klara

Nie macie pojęcia jak mnie to ostatnie wkurza. Czasami mam ochotę zlikwidować moje konto tutaj...
PS. Żartowałem.

A kto wtedy da dobry przykład?//Klara

I nazwać nas sektą na odchodne...

PS
Też żartowałem.

Drogi Antonio!
Odnośnie stosowania na forach wykrzyknika mam następujące spostrzeżenia: jest odbierany osobiście, zbyt osobiście i wątki w jakich się pojawia zazwyczaj bardzo szybko gubią sens i schodzą na "słowne przepychanki".

No ale te spostrzeżenia pochodzą z for o innych tematykach, być może tutaj to się sprawdzi.

Drogi, eee... Metaldaw! (zróbże coś z tym nickiem i daj jakieś milsze foto ;))
W Polsce mówimy i piszemy po polsku. To oznacza, że pisząc, stosujemy się do zasad pisowni polskiej (uczą tego w szkołach). Na większości forów internetowych nie ma żadnych zasad więc co tu mówić o zasadach pisowni czy języka w ogóle. Dlatego nic nas nie obchodzą 'zasady' internetowe. Trzymamy się starych, sprawdzonych zasad.

Och, cenię sobie wdzięczną Mistrza odpowiedź, ale nie wiem czemu podjęliście tę "drogą" część moich przykładów? To prawda, że zbytnie czułości i tykanie się słowne mogą w postaci elektronicznej wyglądać infantylnie i odbiera się je źle, ale... tak się kiedyś listy pisało. Klaro, Metalu, fajnie, że się tu udzielacie na zielono ;).
Mam nadzieję, że sekta zdrowych i poprawnie po polsku piszących ludzi dalej będzie tu grzeszyć dobrym humorem ;).

Wielokropek
Jest to znak interpunkcyjny składający się z trzech kropek; w tekstach występuje dość rzadko (częściej w poezji).
1. Służy głownie do zaznaczania, że tok mówienia został z jakichś przyczyn przerwany (często z powodu emocji);  występuje zatem nie tylko na końcu wypowiedzenia.

Musisz do mnie przyjść, bo inaczej…

2. Stawiamy wielokropek przed wyrazami i wyrażeniami nieoczekiwanymi.

Do dziś mieszkańcy Pożdżenic koło Zelowa wspominają, jak ich sąsiad powiózł swoja wybrankę do ołtarza… czołgiem, pożyczonym od kolekcjonerów militariów.

3. Za pomocą wielokropka umieszczonego w nawiasie kwadratowym (czasem okrągłym, sporadycznie w ostrokątnym) oznaczamy opuszczenie fragmentu cytowanego tekstu.

4. Jeżeli wielokropek zbiega się z kropką, przecinkiem, średnikiem, to znaki te opuszczamy ale jeśli zbiega się z on z pytajnikiem, wykrzyknikiem lub myślnikiem, to znaki te w tekście umieszczamy.

Czy można tobie wierzyć…?
Jak mi nie uwierzysz…!
Może ci uwierzę, ale… – przypomniał sobie jej kłamstwa.

5. Trzy kropki, którymi zastępuje się pominięte litery w wyrazach wulgarnych, nie są właściwym znakiem interpunkcyjnym.

Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, pod red. J. Podrackiego, Warszawa 2001.

Tą czy tę?

Zaimek wskazujący ta (ta książka, ta dziewczyna, ta kawa, ta szklanka, ta mikstura, ta choroba),
w połączeniu z biernikiem w liczbie pojedynczej piszemy wyłącznie: tę

Biernik. Kogo, co? - tę książkę, tę kawę, tę szklankę, tę miksturę, tę chorobę...


Mnie czy mi?

Form mi, ci, go nie używamy ani na początku ani na końcu zdania.
Nie piszemy:
Mi się ta książka podoba. Mi nie chce się spać. Mi nie smakują koktajle.

Piszemy:
Mnie się ta książka podoba. Mnie nie chce się spać. Mnie nie smakują koktajle.

Ale w środku zdania:
Ta książka mi się podoba. Nie chce mi się spać. Koktajle mi nie smakują.
Kupię ci książkę. Zrobię ci koktajl. Dam ci kwiaty.
Zanieś go do domu. Przynieś go do mnie. Dam go tobie.

Czy ktoś z Was, zastanawiał się już nad tym, ze macie tu również gości z zagranicy, którzy czasami większość życia spędzili poza Polska co na ogół wpływa na ich biegłość w języku Polskim i może nie maja również dostępu do Polskiego Systemu Operacyjnego i klawiatury co dodatkowo utrudnia, uniemożliwia w 100% poprawna Polska pisownie?

Ja też nie mam polskiej klawiatury i polskiego systemu operacyjnego.

Czy się nad tym zastanawiamy? My to wiemy. 

http://forum.bioslone.pl/index.php?topic=21666.0

Używasz Angielskiej klawiatury jest bezproblemowo ale są kraje, które maja pozamieniane również literki w stosunku do Polski. Tu jest sprawa bardziej skomplikowana. Własnie o to chodzi. Oczywiście, ze można sprawę rozwiązać ale to mocno uciążliwe a dla mnie bardzo trudne bo ciągle zmieniam strony w dwóch językach.
Samo przełączenie klawiatury na polski w moim przypadku nie rozwiązuje problemu nawet jeśli bym sobie wydziargał drugie literki na klawiszach. Jeśli System jest w innym języku to i tak to nie działa na 100% bo niekiedy po prostu nie można użyć Polskiego znaku i już.
Chciałem tylko zaznaczyć Problem bo już dostałem za to warna i w końcu wylecę za niewinność :).

Na siłę stwarzasz problemy zamiast rozwiązywać istniejace. Dla chcącego to żaden problem by pisać poprawnie w ojczystym języku.

Mam trzy licencje na Windowsy, wszystkie są anglojęzyczne, w żadnym nie ma najmniejszych problemów z pisaniem po polsku.

Kiedy piszemy „ę” na końcu wyrazu?

1.W rzeczownikach rodzaju żeńskiego, l.poj. na przykład: matka, historia, książka, mikstura, cytryna, klawiatura…
piszemy, w bierniku, kogo? co? – matkę, historię, książkę, miksturę, cytrynę, klawiaturę…

2. W czasownikach w pierwszej osobie l. poj. czasu teraźniejszego:
Myję, szyję, piję, sprzedaję, kupuję, robię, biję, maluję…
 

Często powtarzanym błędem jest pisanie 'w każdym BĄDŹ razie'. Poprawna forma to 'w każdym razie'. Zaskakujące, że niepoprawna forma występuje w książkach pana Słoneckiego.

http://poradnia.pwn.pl/lista.php?szukaj=%22w+ka%BFdym+b%B1d%BC+razie%22&kat=18

Witam, jestem w stanie polecić stronę z której czasem korzystam:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pomoc:Powszechne_b%C5%82%C4%99dy_j%C4%99zykowe
Może i to Wikipedia, ale jest to w 100% przydatna strona ze sporym zasobem najpopularniejszych błędów. :)


Uważam, że każdemu może się zdarzyć zwłaszcza przy napisaniu około 800 stron...

Chciałoby się rzec: "Czemu więc patrzysz na słomkę w oku twego brata, a nie bierzesz pod uwagę belki we własnym oku? Albo jak możesz powiedzieć do swego brata: ‚Pozwól mi wyjąć słomkę z twego oka’, gdy oto w twoim własnym oku jest belka? Obłudniku! Najpierw wyjmij belkę z własnego oka, a wtedy będziesz wyraźnie widział, jak wyjąć słomkę z oka swego brata."

Nie, to nie tak. Moje teksty sprawdzają korektorzy, którzy za każdym razem zawracają uwagę na bądź co bądź bądź w każdym bądź razie. Ja jednak uparłem się, żeby zostawić w takiej formie, jak jest. Dlaczego?

Warto zastanowić się, po co w ogóle tak brzmiące sformułowania powstały? Otóż stworzyli je intuicyjnie estetycy językowi, owi kreatorzy języka, dzięki którym obecnie piszemy i odmieniamy: mielić, co niegdyś było niepoprawne, a za to poprawne było zgrzytające, niedające się ładnie odmieniać: mleć.

Pisząc, nie tylko staram się przekazać to, co mam do powiedzenia, ale także jak. Sporo uwagi poświęcam temu, żeby tekst czytało się płynnie, a więc łatwo i przyjemnie. Zwróćcie uwagę jak to się czyta:

W każdym bądź razie nie chodzi o to, by bezkrytycznie dawać posłuch językowym purytanom.

1. W każdym bądź razie nie chodzi o to, by bezkrytycznie dawać posłuch językowym purytanom.

2. W każdym razie nie chodzi o to, by bezkrytycznie dawać posłuch językowym purytanom.

Jeśli się zastanowimy, łacno dojdziemy do wniosku, że drugi przykład jest brzydki, zgrzytający i pozbawiony sensu. No bo w jakim każdym razie? O jakie razy chodzi? W ogóle użycie tego niewyrażenia nie ma najmniejszego sensu. O wiele prościej było napisać: "Nie chodzi o to, by bezkrytycznie dawać posłuch językowym purytanom." Ale jeśli ma to być ozdobnik, to o wiele ładniejszy jest "w każdym bądź razie", który też nic nie znaczy, ale sprawia, że tekst czyta się bez zgrzytających zgrzytów.


Warto jeszcze tę stronę wykorzystać. No i być konsekwentnym: jeśli zaczynamy od powitania, bądź co bądź absolutnie nikomu do niczego niepotrzebnego, to powinniśmy zakończyć pożegnaniem, w każdym bądź razie nikomu do niczego niepotrzebnym. No, ale nawet idiotyzm powinien być konsekwentny do końca, nie tylko na wstępie. A dalej co? Czytelnik sam ma się domyślić, że post napisał idiota?

Motto: Należy pisać tak, żeby nawet głupi zrozumiał, co autor miał na myśli.

Jeśli to ma być ksiązka o zdrowiu albo post z poradą na forum. W wielu innych przypadkach niekoniecznie.

1. W każdym bądź razie nie chodzi o to, by bezkrytycznie dawać posłuch językowym purytanom.

2. W każdym razie nie chodzi o to, by bezkrytycznie dawać posłuch językowym purytanom.



Ja mam takie odczucia czytając pierwsze zdanie. Ogólnie wytłumaczenie śmiechu warte i trochę wieje hipokryzją. Innych wyzywa Pan od idiotów za napisanie "..." a sam robi taki rażący błąd. Zasady poprawności językowej są jednoznaczne, nie ma w nich miejsca na osobiste upodobania do jakiejś formy, i albo się ich przestrzega, i wymaga tego od innych, albo nie. Całe szczęście nie czytam tego forum w poszukiwaniu wiedzy na temat języka polskiego.

To widać.

Wiek oświecenia, a więc zerwanie z średniowieczną ciemnotą, był możliwy tylko i wyłącznie dzięki odrzuceniu autorytetów i ich sztywny zasad.

Na Kafeterii? 

Czyli że zasady poprawności językowej nie są zasadami dającymi dużą swobodę piszącemu, tylko receptami?

Ha ha. Z jednej strony oburza się Pan, że ktoś nie stosuje SZTYWNYCH zasad ortografii a z drugiej pisze coś takiego. Gdzie tu konsekwencja?

Jeśli ktoś nie rozumi (sic) różnicy między ortografią a pisownią...

Jeśli chcemy swobody to przecież można pisać 'gura', 'wogule'. Może komuś taki zapis się bardziej podoba i mu nie zgrzyta.

Proponuję odrobinę tolerancji i elastyczności w odbiorze postów innych osób. Przecież wszyscy mamy dobre intencje, nieprawdaż? ;)

Gdziekolwiek, nie chodzi o miejsce, tylko o to co piszemy. Zależy od formy wypowiedzi, czy to będzie esej, satyra, felieton, opowiadanie, komunikat, instrukcja, przepis, post, dowcip, itp.

Oho, pan Słonecki ma widocznie dobry dzień na wylewanie z siebie żółci. Takie już chyba objawy oczyszczania, a że dawno niebyłe, przeto występują z podwójną intensywnością... Może sam się tedy trochę oczyszczę:


Oczywiście, zastąpiwszy wszelkie autorytety dogmatami Rozumu i Postępu. Tylko ignorant, ktoś bardzo mało znający historię, a zwłaszcza niewiele wiedzący o średniowieczu, mógł napisać coś takiego. Nie będę już wspominał, że między średniowieczem a tzw. "oświeceniem" wyróżnia się jeszcze odrodzenie i barok (też ciemnota!), bo przyjdzie mi pewnie natknąć się na wyszukaną ripostę, że jako idiota nie rozumiem, iż "wiekiem oświecenia" można nazwać więcej niż jedną epokę. ;)

Nawiasem: "z średniowieczną" zgrzyta nieporównanie bardziej niż "każdym razie nie chodzi o to".

Jeśli już się mądrzymy, to i ja coś dorzucę, co prawda na poły tylko języka polskiego dotyczącą, ale niemniej w temacie się mieszczącą uwagę. Otóż bezsensem jest stawianie kropki po słówku "ad" kiedy odnosimy się na przykład do jakiejś wypowiedzi zawartej w kilku punktach. Jest to bowiem łaciński przyimek, a nie skrót jakiegoś polskiego wyrazu. Można równie dobrze po prostu napisać "na 1." albo "do 1." -- "ad 1." oznacza w końcu tyle, co "na pierwsze" bądź "do pierwszego" właśnie.

Miłej niedzieli i więcej szacunku do innych życzę wszystkim.

Idioci zawsze piszą to, czego z powodzeniem mogliby nie napisać, żeby nie wyjść na idiotów. Średniowieczna ciemnota nie jest epoką tylko stanem wiedzy, spotykanym także i dzisiaj.

Ups... Przyznaję się do winy. Ja też stawiałam kropkę po "ad". Dzięki Trubadurze za tę uwagę. Cieszę się, że mogłam się czegoś nauczyć. :)


Mistrzu, litości! Trochę to okrutne. :) Chłopak ma 19 lat, jest pełen zapału, dużo czyta, myśli, uczy się i jeszcze "prowadzi" rodziców. Do tego ładnie pisze, widać, że się stara. Dopiero co zaczął, więc może jeszcze nie wiedzieć, że pan takie uwagi daje do ogółu, czasem wykorzystując czyjąś wpadkę tylko za przykład. Szkoda byłoby, gdyby jakaś niefrasobliwa uwaga zniechęciła go do aktywności na forum.

No to mu się przyda ten zimny prysznic.

Zgodnie z zasadą, że jak coś go nie zabije, to go wzmocni?

To też, ale także warto wziąć pod uwagę, że istnieje coś takiego, jak licentia poetica.

Agata dziękuję za obronę w tej sprawie jednak zapewniam, że przyprawiło mnie to ino o śmiech, głównie przez te pytania retoryczne, niż jak o obrazę.
Jednak sam fakt o "powitaniu i pożegnaniu" dzięki temu zapamiętam na pewno. :)