Niemedyczne forum zdrowia

http://castorthe.w.interii.pl/polszczyzna/polszczyzna_IV.htm
Strona z popularnymi błędami językowymi - dla zainteresowanych ;).

Przykłady:
Na najwyższym podium – sformułowanie bezsensowne, ponieważ stanąć można co najwyżej na najwyższym stopniu podium. Podium bowiem składa się zazwyczaj z trzech stopni i można stanąć na którymś z nich, a więc także na najwyższym. Oczywiście, teoretycznie można stanąć na najwyższym podium, ale wtedy trzeba by ustawić kilka podiów jedno na drugim i wspiąć się na najwyższe. Ułomne określenie na najwyższym podium stosowane jest uparcie przez sporą grupę dziennikarzy i redaktorów sportowych.

Najmniejsza linia oporu – bardzo rozpowszechnione określenie, którego poprawną formą jest iść po linii najmniejszego oporu. Nie chodzi bowiem o najmniejszą linię, lecz o najmniejszy opór. Również lepiej jest składać wyrazy serdecznego współczucia, a nie serdeczne wyrazy współczucia, gdyż zazwyczaj serdecznie współczujemy, a nie składamy serdeczne wyrazy.

Cofnąć się do tyłu - również niepoprawne a jakże popularne (chyba, że słyszał ktoś o cofaniu się do przodu).

"Cofnąć się do tyłu" jest na tej stronie, na którą Kamil się powołuje. A moim zdaniem jest to o wiele mniej rażący błąd niż się powszechnie sądzi. Podobnie jak inne pleonazmy tego typu. Zwłaszcza, że nie pojawiają się praktycznie w słowie pisanym.

Co do powszechnych, a słabo uświadomionych błędów, zwróciłbym uwagę na słowo "jakkolwiek" lub "jakikolwiek" i pochodne. Coraz rzadziej się zdarza, żeby natknąć się na nie użyte w prawidłowej formie. Otóż słowo to (co do zasady) nigdy nie powinno występować razem z zaprzeczeniem, a właśnie tak najczęściej się je stosuje. Dlatego nie: "jakikolwiek by nie był", tylko: "jakikolwiek by był"; nie: "jakkolwiek nie patrzeć", tylko: "jakkolwiek patrzeć". Podobnie ze zbitką: "jakby nie"; "jakby nie było" -- to też niepoprawne. Jeśli już, to można powiedzieć: "jakkolwiek by było". Nie przez negacje, a pozytywnie! :)

DZISIEJ... trzeba do tego jakiś komentarz? Wszędzie to słyszę. W radiu i TV. I bodajże pan Prezydent też tak mówi.

1) "Mnie" i "mi". Ludzie nie rozróżniają obu tych słów.
Gwoli przypomnienia:
mnie czy mi? tobie czy ci?
Zaimek ja ma dwie formy celownika: akcentowaną mnie i nie akcentowaną mi. Na początku zdania używa się tylko tej pierwszej, np.: „Mnie to daj” (ale „Daj mi to”). Formy mi można też użyć na początku zdania składowego, po spójniku, jeśli pada na niego akcent: „Robię tak, jak mi się podoba”.
To samo dotyczy kilku innych par form zaimkowych: „Nie widzę go”, ale „Jego nie widzę” (także „Widzę jego, a nie ją”).; „Dużo ci zawdzięczam”, ale „Tobie wszystko zawdzięczam”. We wszystkich cytowanych przykładach form krótszych używa się w pozycji nie akcentowanej, form dłuższych – tylko wtedy, gdy są pod akcentem.
— Mirosław Bańko, PWN  źródło: http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=5375
2) Kontrola, do kontroli, na kontrolę, a nie: na kontrol.

"Na faktach autentycznych".

"Mamo przyślij mi nowe buty, bo w starych nie idzie chodzić."

Post Gibbona w temacie promieniowania przypomniał mi o jeszcze innym nagminnie (nie wiedzieć dlaczego) popełnianym błędzie. Zaimek "ów" (owa, owo) sprawia wielu ludziom mnóstwo kłopotów (to znaczy ściśle rzecz biorąc nie sprawia, bo tkwią w niewiedzy). Da się w potocznym użyciu tego krótkiego słówka zauważyć co najmniej dwa uchybienia. Po pierwsze: forma mianownika. Jedyne poprawne formy wyglądają tak, jak napisałem powyżej: ów, owa, owo. Nie żaden "owy" (stół) czy "owe" (zdrowie). Po drugie: deklinacja. Zaimek ten podlega normalnej odmianie przez przypadki. Kuriozalnie wygląda na przykład: "Przetestuję działanie ów specyfiku" zamiast: "Przetestuję działanie owego specyfiku". Jeszcze innym aspektem jest ignorowanie form rodzajowych, co wynika już z tego, co powyżej. Nie można powiedzieć "ów ochrona", bo równie dobrze można by mówić "ów pani" czy "ów sytuacja", co wygląda i brzmi niedorzecznie. "Ów sklep", "owa ochrona", "owo zdrowie" -- a wszystko odmienne przez przypadki ("owego sklepu", "owemu sklepowi" itd.).

O, wiem co jeszcze (trochę sprowadzam ten temat do niewłaściwych form zamiast słów, ale chyba idea jest podobna). Nie: "państwo wiecie/pozwolicie/zrobicie...", tylko: "państwo wiedzą/pozwolą/zrobią..."! To tak, jakby zamiast: "pan pozwoli" mawiać: "pan pozwolisz", brzmi cokolwiek niegrzecznie, prawda? Wyjątkowo rażący i nagminny błąd.

To też nie jest dobrze, bo albo czemu albo dlaczego.

Nie rozumiem... Jeżeli albo-albo, to znaczy, że jedno z dwojga. No i jest jedno z dwojga: dlaczego. Może samo to sformułowanie jest błędne i powinno być: nie wiedzieć czemu? Wtedy ok. Ale dlaczego "albo czemu, albo dlaczego"? Proszę o wyjaśnienie. :)

Chodziło mi o to, że nie: "nie wiedzieć dlaczego", tylko albo "dlaczego", albo "nie wiedzieć czemu".

Widuję to coraz częściej i zastanawiam się jak można robić dietę prozdrowotną. To w ogóle jest poprawnie?

Niepoprawnie. Funkcjonuje zwrot "jestem na diecie takiej i takiej". Diety się nie robi.

Dietę można prowadzić albo stosować... ale na pewno nie robić.

TŁUSZCZÓW

TŁUSZCZY

http://sjp.pwn.pl/szukaj/t%C5%82uszcza

Z tym chyba nie wygra. Próbowałam i dalej to samo.

Dlatego, że powszechnie jest używane. A ciekawostka, bo forma tłuszczy jest również poprawna, tylko nie dotyczy tłuszczu.

Ciekawostka?

●   tłuszczy czy tłuszczów?

tłuszczów (M.l.poj. tłuszcze)

np. Do sporządzania posiłków używamy tłuszczów nasyconych i nienasyconych.

tłuszcza = hołota, motłoch, zgraja (M.l.poj. tłuszcza)

np. Z tłuszczy wtórującej jego nawoływaniom padały coraz to inne wyzwiska.


Napisałam to na forum 12.05.2012.

Dla wszystkich, którzy się witają.

witam – powitalny zwrot grzecznościowy, przez językoznawców uznawany za niezbyt fortunny (a niektórym z nich wręcz działający na nerwy). Krótkie witam, stawiane na początku e-maila lub listu, sprawia wrażenie formy mało eleganckiej. Jest wręcz niestosowne podczas zwracania się np. do nieznajomej osoby czy też instytucji, której chcemy zadać pytanie (i liczymy na odpowiedź). W takim przypadku powitalne witam (pisane z wykrzyknikiem lub bez niego) może nabierać protekcjonalnego, nieuprzejmego i zbyt poufałego charakteru. Ot, takie powitanie na szybko, byleby je "odbębnić" i od razu przejść do rzeczy. W ogóle problemy z witam często stają się przedmiotem coraz dogłębniejszych analiz, o czym świadczy choćby jedno z pytań i odpowiedź w znanej poradni językowej (patrz: poniżej, ostatni link PWN).
 Jasno widać, że pomiędzy oficjalnymi i uprzejmymi zwrotami w rodzaju Szanowni Państwo, Szanowna Pani, Szanowny Panie, Dzień dobry Państwu/Pani/Panu (są oczywiste sytuacje, w których wyłącznie takich form należy używać) a potocznym, niezobowiązującym Cześć brakuje jakiegoś ogniwa pośredniego. Lukę tę wypełnia obecnie właśnie witam, które stało się najczęstszym zwrotem powitalnym, choć jego postać, jak już wspomniano, w dużym stopniu trywializuje formę wypowiedzi, niekiedy nadając jej cechy pewnej nieuprzejmości. Może więc jako neutralnego powitania zacząć używać zwrotu Niech będzie pochwalony?

por. jęz. PWN (http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=7322)
por. jęz. PWN (http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=8047)
por. jęz. PWN (http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=1977)
por. jęz. PWN (http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=8690)
por. jęz. PWN (http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=11110)
por. jęz. PWN (http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=12916)
por. jęz. PWN (http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=14315)
Obcy język polski (http://obcyjezykpolski.strefa.pl/?md=archive&id=491)

Źródło - http://castorthe.w.interii.pl/polszczyzna/polszczyzna_III.htm.

Zwrot do adresata w formie „witam” wyraża wyższość nadawcy wobec odbiorcy, co nie zawsze odpowiada rzeczywistej relacji łączącej partnerów korespondencji. Stosownie użyta forma „witam” dotyczy tylko takich sytuacji, jak powitanie gości przez gospodarzy czy powitanie odbiorców radiowych i telewizyjnych wypowiadane przez prowadzących audycje. — Małgorzata Marcjanik, prof., Uniwersytet Warszawski

(https://scontent-b-fra.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/1187107_650732418302413_991740402_n.png)

Hmm...Kamil, takie powitanie raczej nie będzie odebrane jako neutralne, tylko patrzeć, jak ateiści lub nie - katolicy naskoczą, że jest to dla nich obraźliwe lub że ograniczają ich prawa, czy wolności obywatelskie i kto wie co tam jeszcze.

U nas na południu Polski takie powitanie, czy pozdrawianie się jak np: "Szczęść Boże", "Niech będzie pochwalony", czy "Zostańcie z Bogiem" jest jeszcze czasami spotykane. Na przykład na ogródkach działkowych zwykle, gdy ktoś pracuje mówię mu "Szczęść Boże" a w zamian dostaję "Daj Boże" i szczery uśmiech od ucha do ucha, ale już " Pochwalony Jezus Chrystus", czy "Zostańcie z Bogem", nie odważyłabym się powiedzieć do całkiem obcej osoby. Czasami tak pozdrawiam osoby z rodziny, lub bliskiego znajomego.

Też mi się nie podoba to "witam", takie sztywne i bezosobowe. Nie kojarzę tego negatywnie, bo tak już spowszedniało, ale żadnego pozytywnego ładunku w tym wzrocie nie odnajduję.

Zaczęłam za to praktykować zwrot "pokój z tobą/wami", lub "zostawiam cię/was w pokoju".
Na FB na przykład stosuje, i jeszcze mi się za to nie dostało. Może się przyjmie :)?

Oczywiście, jednak mam nadzieję, że autor tego artykułu żartował pisząc ten zwrot. :D

Kamilu, Twój ostatni post o smaku octu zawiera błąd, o którym pisałam powyżej, w odpowiedzi 4. Powinno być: "Mnie wystarczy instrukcja z portalu."

Chyba nigdy się nie zapamiętam... //Kamil

To powitanie nie jest neutralne. Ci, co chwalą, wiedzą jaki jest ciąg dalszy, a Ci co nie chwalą, nie chcą mieć nic wspólnego z chwalonym.