Niemedyczne forum zdrowia

Łał. A Mistrz się może ma ochotę zgłosić? Oprócz nieazjatyckich rysów jest Pan idealnym kandydatem. No może jeszcze wiedzę Pan posiada, ale zawsze można to zakamuflować.

Masa ludzi wpadnie w szpony tego nowego bionowoszkolonego. Wyrazy współczucia.

Jest jeszcze jeden szkopuł - mam uprawnienia wykładowcy bioenergoterapii.

Mam prośbę aby Mistrz wypowiedzial się, czy można zaufać bioenergoterapeucie Andrzejowi Lewandowskiemu. Będzie w pobliżu.

Trochę dziwny gość, ale nie mam podstaw wydawać o nim opinii.

Do Pana mam zbyt daleko. Ponieważ od wiosny nasilają się dziwne objawy, coraz bardziej męczące, chcę szukać pomocy nie w naszych służbach medycznych. Trudno mieć do nich zaufanie. Zaznaczam, że od trzech lat żyję wg zasad Biosłone i nie wyobrażam sobie inaczej.

Radzę spróbować, a wrażeniami podzielić się z nami.

Szczególnie z niezwykle silnego energetycznego deptania kręgosłupa, jeśli można.

Kiedyś byłam stałą klientką bioenergoterapeutów. Lewandowski był najgorszy. Miałam wrażenie, że wszystkich nabija w butelkę. Byłam u niego kilka razy. Bardzo drogi, zadufany w sobie, straszny z wyglądu, wykonywał jakieś dziwne czary mary nad człowiekiem, potem nad wodą mineralną (która słono kosztowała, stąd moje skojarzenie nabijania w butelkę), dobrze się przy tym bawiąc - brał ze sobą swoich współpracowników do innego pomieszczenia (nie tego, w którym czarował nad ludźmi), przez drzwi było słychać jak sobie gadają i chichrają się - miałam wrażenie, że z nas - naiwniaków, potem wychodził, a jego ludzie sprzedawali wodę, którą w tym czasie ponoć naenergetyzował.

Zawsze w poczekalniach innych bioenergoterapeutów ludzie sobie opowiadali jakie pozytywne skutki odczuli, u niego jakoś nie pamiętam, by ktokolwiek go chwalił. Owszem, miał sztab ludzi, którzy próbowali robić mu reklamę i było to wszystko dość dobrze przygotowane.
Pojechałam do niego z koleżanką, która nie brała udziału w seansie i mogła spojrzeć obiektywnym okiem - patrzyła z litością na ludzi (na mnie też), którzy tak dają się omamić.

A tak poza tym, jestem na etapie, że żałuję każdej wizyty u jakiegokolwiek bioenergoterapeuty. Byłam jednak wierna przez lata jednemu - facetowi, którego prywatnie znało sporo moich znajomych i potwierdzali jego zdolności (ponoć nawet czasem lekarze się go radzili), do którego zawsze przyjeżdżały tłumy, nawet z zagranicy, jednak nie dożył czterdziestu lat, bo pękł mu tętniak w mózgu. Zawsze mówił, że może pomóc innym, tylko nie sobie i swojej rodzinie. Ciągle się szkolił, wyjeżdżał za granicę, jednak widać było, że ten "dar" szczęścia mu nie daje.

Różnie się po nim czułam. Pamiętam jak raz siedząc na korytarzu poczułam jak coś się ze mną dzieje, jakaś energia przeszła przez moje ciało (on w tym czasie miał klientkę w gabinecie). Oj, nie polecam takich odczuć.

Teraz odradzam wszystkim moim znajomym chodzenie do bioenergoterapeutów.

Po przeczytaniu książki, której tytuł kiedyś podał pan Józef "Piękna strona zła", rozmowach z różnymi ludźmi, oraz własnych przemyśleniach, mam coraz większe wątpliwości, czy pójście do bioenergoterapeuty to dobry pomysł.

Jednak zapytam, może ktoś był u Doroty Pachnik i mógłby coś na temat tej pani powiedzieć?

Tak Dorota Pachnik pisze o sobie:

Jeśli ktoś mógłby coś na temat tej osoby i jej leczenia napisać, byłabym bardzo wdzięczna.