Niemedyczne forum zdrowia

Od jakichś dwóch miesięcy odżywiam się zgodnie z zasadami biosłoneckimi. Jestem w 27 tyg. ciąży. Niestety po dzisiejszej wizycie u ginekologa okazało się, że mam podwyższony cukier i mam cukrzycę ciążową. Dziwi mnie to bardzo, bo przecież cukru nie jem, czasem zjem gruszkę, jabłko lub brzoskwinie, ziemniaki pieczone raz w tygodniu, czasem morele suszone, migdały, piję też KB (fakt, że nie codziennie), jem też co 3-4 godziny. Fakt jest taki, że ostatnio jem trochę więcej kaszy jaglanej, która ma wysoki IG. Przede mną pewnie dieta (w poniedziałek idę do diabetologa) - ciekawe co można jeszcze wykluczyć, skoro już jestem na bardzo podobnej diecie.

Jaki poziom tego cukru?
Badanie z krwi na czczo czy może próba glukozowa?

O cukrzycy możemy mówić wówczas, gdy poziom cukru we krwi przekroczy barierę tkankową i pokaże się w moczu.

Nie dotyczy to ciężarnych, bowiem:

Glukoza na czczo nie była badana, po 1 godzinie poziom 211 mg/dl, a po dwóch 125 mg/dl. Był to test przesiewowy, podane było 75 g glukozy.

No to dobrze jest.

Właśnie o tą informację mi chodziło.
Żona w ciąży także była poddana obciążeniu glukozą i uzyskała wynik, który kwalifikował się na stan przedcukrzycowy. Żona nie spożywała zbyt dużo węglowodanów w ciąży, słodyczy nie jadła. Dlatego moim zdaniem po otrzymaniu "końskiej" dawki glukozy mocno podniósł się poziom cukru.
Po badaniu wystraszyła się, zaczęła kontrolować spożycie węglowodanów, kupiła glukometr.
Na codzień, badała się po każdym posiłku, wyniki nie przekraczały alarmowego poziomu.
Drugi zalecany test odpuściliśmy sobie, bo stwierdziliśmy, że dodatkowe obciążanie, mocno już obciążonego ciążą, organizmu to strzał w piętę.

W ogóle te testy są głupie i szkodliwe. Raczej chodzi tutaj o kryptoreklamę glukometrów.

Dziękuję za odpowiedź, już się uspokoiłam. Chciałam jeszcze zaznaczyć, że dzień wcześniej po takiej końskiej dawce glukozy niestety wszystko zwróciłam, a następnego dnia udało się już jakoś to przetrzymać. Być może to miało też wpływ na taki wynik. Potem przez 2 dni miałam problemy żołądkowe i źle się czułam.

Po co dajecie się nabierać na te głupie "badania"? Nie widzicie, że traktują Was jak owce do strzyżenia?

Zastanawiam się też czy takie obciążenie organizmu pozostaje obojętne dla dziecka w łonie matki...

Jak może pozostawać obojętne? To jest po prostu badanie inwazyjne, po pierwsze bowiem podnosi poziom glukozy we krwi, za czym idzie gwałtowny wyrzut insuliny, po wtóre jest to badanie stresogenne, jak każde inne, a w ciąży stres raczej nie jest wskazany.

Żona jest w 12 tygodniu ciąży.  Po pierwszych badaniach glukozy we krwi na czczo otrzymała wynik 104mg/dl - ginekolog skierowała ją na badania ogtt z obciążeniem 75g glukozy. Oczywiście strasząc jednocześnie cukrzycą ciążową. Obecnie według zaleceń unika słodyczy, ale normalnie jada np. owoce, niewielkie ilości cukru. Jej jadłospis od kilku tygodni nie zmienił się znacząco. Wynik na czczo wyszedł jej 82mg/dl, po 1h po 75g glukozy 197mg/dl (norma <180), po 2h 176mg/dl (norma <140). W moczu nie ma glukozy. Czy mamy powody do niepokoju? Być może zły wynik został spowodowany nieco mniejszym niż zwykle wysiłkiem fizycznym? Od kilku dni przebywa na zwolnieniu lekarskim, ale też nie mieliśmy możliwości zrobić tego badania w najbliższych dniach, a ponownie musi udać się do ginekologa.

Można założyć, że w Krakowie wg laboratoryjnych wyników będzie więcej "chorych" na cukrzycę, a w Katowicach mniej, bo będzie inne laboratorium.

To nie o to chodzi. Obok wyniku danego pacjenta, zamieszczone są normy dla danego laboratorium, więc nawet w obrębie jednego miasta normy mogą być różne.

Poniżej masz bardzo dobrą odpowiedź.



Niepokoi wasza zgoda na wszystko, co zarządzi ginekolog. Już zgodziliście się na inwazyjne badanie – obciążenie glukozą i co dalej?

Ściema jak cholera.


Wedle norm z tego laboratorium żona Brera nie ma cukrzycy przy 104 mg/dl, tylko co z tego, skoro glukoza nie występuje w moczu. Wniosek z tego taki, że 120 mg/dl, 130 mg/dl glukozy w krwi, nie ma żadnego znaczenia przy braku glukozy w moczu. No i nie zapominajmy, że mowa o kobiecie w ciąży, więc cukromocz nie jest powodem do paniki.

Oczywiście wcisnęli Brerce glukometr, co prawda w szpitalu, więc nie trzeba było za niego bezpośrednio płacić, ale biznes się kręci bo paski trzeba już kupować za swoje.

Źle wybraliśmy ginekologa, bo wyszło, że babka przyjmuje prywatnie po pracy, a na co dzień pracuje w szpitalu, to i ciągle by badania robiła i wszędzie widziała nieprawidłowości.
Trzeba będzie ją zmienić bo te wszystkie badania, glukometry i straszenie insuliną jest po prostu chore.