Plastikowe opakowania żywności

[Gibbon]

Masz ci babko placek...

Badanie: plastik z recyklingu zawiera setki toksyn

W próbkach tworzyw pochodzących z recyklingu naukowcy znaleźli setki toksycznych substancji. Związki te mogą stwarzać zagrożenie dla konsumentów i wykluczać różne plastiki z wielu zastosowań.

?Recykling plastiku został ogłoszony rozwiązaniem problemu zanieczyszczania środowiska tworzywami sztucznymi. Jednak obecne w plastiku toksyczne substancje komplikują jego ponowne użycie i utrudniają recykling? ? mówi prof. Bethanie Carney Almroth, autorka badania opisanego w periodyku ?Data in Brief?.

W próbkach naukowcy znaleźli i opisali 491 organicznych substancji, a 170 dopiero wstępnie ocenili. Oprócz dodatków do plastików znaleźli groźne pestycydy, leki, chemikalia przemysłowe.

Jak podkreślili, w plastikach wykorzystuje się aż 13 tys. różnych substancji, z których 25 proc. klasyfikowanych jest jako niebezpieczne, a żadnej substancji nie można uznać za całkowicie bezpieczną.

?Liczne badania pokazują, że niebezpieczne chemikalia mogą gromadzić się w dosyć ściśle zamkniętej pętli systemu recyklingowego. Musimy pilnie usunąć obecne w plastikach związki, które mogą szkodzić ludzkiemu zdrowiu i środowisku? ? podkreśla autorka badania, Bethanie Carney Almroth, która wystąpiła także na niedawnej konferencji Plastics Treaty Intergovernmental Negotiating Committee w Nairobi. (PAP)

[Gibbon]

W ludzkich łożyskach znaleziono mikroplastik

Naukowcy przebadali 62 ludzkie łożyska i we wszystkich wykryli mikroplastik. Nie było go dużo, ale nie wiadomo, jakie mogą być skutki jego działania. Autorzy badania sugerują, że inne tkanki mogą zawierać go znacznie więcej.

Jeśli chodzi o rodzaje tworzyw, to najczęściej (54 proc.) znajdowany był polietylen, wykorzystywany głównie do produkcji toreb i butelek. Na drugim miejscu znalazły się polichlorek winylu oraz nylon. Wykryto też dziewięć innych polimerów.

[Gibbon]

W przegotowanej wodzie jest mniej mikroplastiku

Próbki twardej wody z kranu zostały pobrane w Guangzhou w Chinach, po czym dodano do nich różne ilości NMP. Próbki były gotowane przez pięć minut, po czym pozostawiono je do ostygnięcia. Następnie naukowcy zmierzyli zawartość swobodnie unoszącego się plastiku.

Jak się okazało, w procesie wrzenia twardej wody, bogatej w substancje mineralne, na drobinach plastiku odkłada się węglan wapnia (CaCO3, czyli typowy ?kamień?). Warstwa inkrustowanego plastikiem węglanu wapnia odkłada się wewnątrz czajnika, skąd można ją usunąć. Drobne cząsteczki unoszące się w wodzie można odfiltrować na przykład przelewając wodę z czajnika przez filtr do kawy.

Efekt eliminacji mikroplastiku był wyraźnie bardziej widoczny w przypadku twardej wody ? z próbki zawierającej 300 miligramów CaCO3 na litr wody po przegotowaniu udało się usunąć aż 90 proc. NMP. W przypadku miękkiej wody (mniej niż 60 miligramów CaCO3 na litr) gotowanie nadal usuwało około 25 proc. NMP.

[Gibbon]

Plastics Clog Your Arteries, Raise Risk of Heart Attacks New Study Finds


https://www.youtube.com/watch?v=jb62mkq-B2w&ab_channel=HighIntensityHealth

[Skorupion]

Małpiaty, miód na twoje serce. Jak myślisz, ile ton mikroplastiku na całym bożym świecie uwalnia się dziennie z takich skrzydeł?

[Gibbon]

Były pomysły przerabiania ich na gumę do żucia. Ekonomicznie, ekologicznie i zdrowo.

[Skorupion]

To skrzydła po demontażu na gumę, ale ja piszę o drobinach wyrywanych przez wiar i ekologicznie roznoszonych po lądach i oceanach świata.

[Gibbon]

Łopaty wiatraków są wykonane z tworzywa sztucznego, na które z biegiem lat wpływa pogoda i wiatr. Coś, co powinno udowodnić poniższe zdjęcie.

Świadczy to o znacznym wydalaniu mikroplastiku zarówno na lądzie, jak i w szczególności w morzu, mikroplastiku, który jest szkodliwy zarówno dla zwierząt, ryb, jak i przyrody.

Mikroplastik w oceanie, który jest naszym największym magazynem żywności, jest bardzo szkodliwy dla ryb i skorupiaków, a także dla nas, ludzi, którzy jedzą ryby i skorupiaki pokryte mikroplastikiem.

Źle rozumiana polityka
Nasze obszary morskie są źródłem utrzymania floty rybackiej w Norwegii. Katastrofą będzie, jeśli świat dowie się, że nie należy jeść ryb z norweskich wód. Musimy chronić nasz talerz obiadowy, Morze Północne. Nie możemy jeść prądu ani pieniędzy, ale możemy jeść ryby, które są zdrowym i pełnowartościowym pożywieniem.

Dlatego też duże NIE dla budowy morskich farm wiatrowych, a także dla budowy turbin wiatrowych na lądzie.

Doskonałym posunięciem była akcja zbiórki na rzecz WWF dotycząca zbiórki plastiku z morza. Niedoskonałe jest to, że WWF wspiera budowę morskich farm wiatrowych. Nazywam to podwójnymi standardami i mam na myśli to, że WWF nie dostał ode mnie żadnych pieniędzy.

Turbiny wiatrowe, czy to na lądzie, czy na morzu, to źle rozumiana polityka klimatyczna i środowiskowa.

[Gibbon]

Microplastics & Metabolic Health: The Surprising Connection with Dr. Ben Bikman

https://www.youtube.com/watch?v=u0-7seKggqg

[Gibbon]

Torebki od herbaty

Badacze z Grupy ds. Mutagenezy Wydziału Genetyki i Mikrobiologii Universitat Autònoma de Barcelona scharakteryzowali mikro- i nanoplastik, który uwalnia się z torebek od herbaty podczas zaparzania. Testy plastikowych torebek różnych producentów, w których zamykana jest herbata, a które następnie zalewamy wrzątkiem, wykazały, że każda z nich uwalnia gigantyczne ilości mikroskopijnych zanieczyszczeń.

https://kopalniawiedzy.pl/torebka-herbata-napar-mikroplastik-nanoplastik,37579

[Dyczkin]

To skrzydła po demontażu na gumę, ale ja piszę o drobinach wyrywanych przez wiar i ekologicznie roznoszonych po lądach i oceanach świata.

Czy stosując zasady bioslone nie pozbędziemy się ich w infekcjach wirusowych?

[Gibbon]

Mikroplastik w powietrzu może powodować niepłodność i nowotwory

informuje pismo ,,Environmental Science & Technology

Część mikroplastiku zanieczyszcza powietrze, przede wszystkim z powodu samochodów. Tarcie podczas jazdy ściera opony wraz z nawierzchnią drogi, wysyłając fragmenty plastiku w powietrze.

mikroplastik można powiązać z różnymi poważnymi problemami zdrowotnymi - niepłodnością u mężczyzn i kobiet, rakiem jelita grubego, pogorszeniem funkcjonowania płuc.

[Gibbon]

Mikro- i nanoplastik zwiększają wchłanianie toksyn środowiskowych przez organizm

Mikro- i nanoplastik zawarty w glebie i ziemi może znacząco zwiększać ilość toksyn absorbowanych przez rośliny, ludzi i zwierzęta. Naukowcy z Rutgers University informują na łamach NanoImpact, że w sałacie narażonej na działanie nanoplastiku oraz innych obecnych w środowisku zanieczyszczeń – takich jak np. arsen – ilość toksycznych substancji była znacznie większa, niż w sałacie, która miała do czynienia tylko z tradycyjnymi zanieczyszczeniami. Podobne zjawisko zaobserwowano w ludzkich tkankach.

Wprowadziliśmy do środowiska już około 7 miliardów ton plastiku, który ciągle się rozpada. Zanieczyszcza on wszystko, co nas otacza – wodę, którą pijemy, pożywienie i powietrze, którym oddychamy, mówi Philip Demokritou, dyrektor Centrum Nanonauki i Zaawansowanych Materiałów na Rutgers University, który był jednym z głównych autorów obu badań.

[Gibbon]

Oleje mineralne w żywności

Na czym polega problem?
Ryż, makaron, płatki zbożowe, czekolada: wiele codziennych produktów spożywczych jest zanieczyszczonych szkodliwymi węglowodorami olejów mineralnych (MOSH i MOAH). Niektóre z tych substancji kumulują się w organizmie człowieka, a inne są potencjalnie mutagenne i rakotwórcze (MOAH). Zanieczyszczenie olejami mineralnymi może wystąpić na każdym etapie przetwarzania żywności: podczas zbiorów, w procesach przetwarzania, a nawet poprzez opakowanie.

Częstym źródłem zanieczyszczeń są opakowania wykonane z makulatury pochodzącej z recyklingu. Często wykorzystują one farby drukarskie zawierające olej mineralny i do 200 innych substancji chemicznych o znanym i nieznanym działaniu toksykologicznym. Problem przenikania olejów mineralnych z opakowań z tektury pochodzącej z recyklingu do żywności jest znany od lat 90. XX wieku. W międzyczasie ujawniono wiele innych źródeł zanieczyszczeń. Jednak do tej pory w Europie nie ma przepisów chroniących konsumentów przed obecnością olejów mineralnych w żywności.

Jakie jest rozwiązanie? Surowe limity prawne dla MOSH i MOAH w żywności: Konieczne jest wprowadzenie regulacji na szczeblu europejskim w celu ustalenia prawnych limitów dla MOSH i MOAH w żywności. Wartości te muszą być wystarczająco niskie, aby zapewnić, że zanieczyszczenie żywności potencjalnie rakotwórczymi ,,węglowodorami aromatycznymi olejów mineralnych" (MOAH) nie będzie wykrywalne za pomocą najnowocześniejszych metod analizy laboratoryjnej. Opakowania żywności nie mogą uwalniać do żywności olejów mineralnych ani innych szkodliwych substancji. Konieczne jest wprowadzenie ,,bariery funkcjonalnej" dla opakowań tekturowych.

Co robi Foodwatch?
Foodwatch rozpoczął kampanię dotyczącą zanieczyszczenia olejami mineralnymi, publikując wyniki badań laboratoryjnych 120 produktów z Francji, Niemiec i Holandii w 2015 roku. Łącznie 52 produkty zostały skażone MOAH, który jest potencjalnie rakotwórczy. Foodwatch zorganizował kampanię e-mailową skierowaną do Komisji Europejskiej, przeprowadził dalsze badania, np. mleka dla niemowląt w 2019 roku, ujawnił niepublikowane wcześniej dane od władz i wydał publiczne ostrzeżenie przed spożywaniem zanieczyszczonych produktów, gdy firmy odmówiły ich wycofania. W rezultacie kwestia ta znalazła się wreszcie w programie działań zarówno decydentów, jak i przemysłu spożywczego i opakowaniowego. Jednak wciąż nie opracowano rozwiązania regulacyjnego.

https://www.foodwatch.org/en/campaigns/mineral-oil-in-foods

[Gibbon]

Mikroplastik w napojach ze szklanych butelek

Na podstawie badań przeprowadzonych przez Agencję Narodową ds. Bezpieczeństwa Sanitarnego Żywności, Środowiska i Pracy (ANSES) w Laboratorium Bezpieczeństwa Żywności w Boulogne-sur-Mer. Badanie, opublikowane w czerwcu 2025 roku, potwierdziło obecność mikroplastików we wszystkich analizowanych napojach sprzedawanych we Francji, niezależnie od ich rodzaju, takich jak woda, napoje gazowane (cola, lemoniada), mrożona herbata, wino i piwo. Najwyższe stężenia mikroplastików stwierdzono w produktach pakowanych w butelki szklane z metalowymi kapslami, gdzie średnio wynosiło ono około 100 cząstek na litr w przypadku napojów jak cola, lemoniada, mrożona herbata czy piwo – to 5 do 50 razy więcej niż w butelkach plastikowych, puszkach czy kartonach. Dla wody było to średnio 4,5 cząstki na litr w szklanych butelkach, a dla wina – stosunkowo niskie poziomy, zwłaszcza w butelkach z korkami (bez kapsli).
Zaskakujący wynik dotyczący butelek szklanych wynika z głównego źródła zanieczyszczenia: farby na metalowych kapslach, która uwalnia cząstki mikroplastiku w wyniku tarcia podczas przechowywania i transportu. Naukowcy z ANSES zasugerowali rozwiązania, takie jak czyszczenie kapsli przed zamykaniem butelek, zmiana warunków przechowywania kapsli czy modyfikacja składu farby, aby zmniejszyć emisję mikroplastików.

[Skorupion]

Co to będzie, co to będzie, mikroplastik prawie wszędzie:

Disposable face masks used during Covid have left chemical timebomb, research suggests.

https://www.theguardian.com/environment/2025/sep/08/disposable-face-masks-covid-chemical-timebomb

[Gibbon]

Antyplastikowe szury jeszcze w czasie plandemii pisały:

Maseczki jednorazowe, używane szeroko podczas pandemii COVID-19, są głównie wykonane z polipropylenu i innych tworzyw sztucznych. Badania wykazały, że rozkładające się maseczki uwalniają mikroplastik oraz substancje chemiczne, w tym bisfenol B, który może zaburzać gospodarkę hormonalną. Szczególnie maseczki FFP2 i FFP3 uwalniają od czterech do sześciu razy więcej mikroplastiku niż inne rodzaje maseczek. Mikroplastik z maseczek trafia do środowiska lądowego i wodnego, gdzie może szkodzić ludziom, zwierzętom i ekosystemom przez wiele lat. Szacuje się, że maseczki z pandemii uwalniły do środowiska nawet setki kilogramów tych substancji. Jednorazowe maseczki mogą rozkładać się na mikroplastik przez nawet 400 lat, a ich zanieczyszczenie stanowi poważne ekologiczne i zdrowotne zagrożenie.[1][2][3]

## Mikroplastik z maseczek - działanie i zagrożenia
- Mikroplastik uwalniany jest do środowiska podczas rozkładu maseczek, które zalegają na wysypiskach, ulicach i w zbiornikach wodnych.
- Maseczki FFP2 i FFP3 są największym źródłem mikroplastiku z tej grupy produktów.
- Wraz z mikroplastikiem do środowiska przenikają też chemikalia zaburzające gospodarkę hormonalną, jak bisfenol B.
- Mikroplastik może przedostawać się do organizmów wodnych, a następnie do ludzi poprzez spożycie ryb i owoców morza.
- Okres rozkładu maseczek to około 400 lat, co oznacza długotrwałe zanieczyszczenie środowiska.

## Skala problemu
- Pandemia spowodowała ogromny wzrost zużycia jednorazowych maseczek (miesięcznie 129 miliardów sztuk w szczytowym okresie).
- Duża część maseczek nie była odpowiednio utylizowana ani poddawana recyklingowi.
- W efekcie miliony ton tworzyw sztucznych uwalniają się do środowiska, powodując zanieczyszczenie mikroplastikiem i chemikaliami.

[Gibbon]

Silikon w kuchni:

Silikonowe przybory kuchenne i akcesoria generalnie są uważane za bezpieczne i neutralne dla zdrowia, pod warunkiem, że pochodzą od renomowanych producentów i mają odpowiednie certyfikaty dopuszczające je do kontaktu z żywnością. Silikon jest materiałem obojętnym chemicznie, odpornym na wysokie i niskie temperatury (od około -40°C do 260-300°C), nie pochłania zapachów ani nie zmienia smaku potraw, co czyni go praktycznym i bezpiecznym w kuchni.

Jednakże badania z ostatnich lat wykazały, że tanie lub niecertyfikowane silikonowe formy do pieczenia, zwłaszcza w kontakcie z tłustą żywnością i w wysokich temperaturach, mogą uwalniać szkodliwe substancje chemiczne, takie jak cyklotetrasiloksan (D4), który może wpływać negatywnie na gospodarkę hormonalną i płodność. Niektóre próbki zawierały nawet substancje rakotwórcze i mutagenne. Dlatego ważne jest, aby wybierać produkty wysokiej jakości, z certyfikatami bezpieczeństwa do kontaktu z żywnością oraz stosować je zgodnie z zaleceniami producenta, unikając np. przegrzewania czy używania w mikrofalówce, jeśli nie jest to dozwolone.

Podsumowując, silikon kuchenny jest neutralny i bezpieczny dla zdrowia, kiedy jest odpowiednio wyprodukowany i używany. Jednak tanie, słabej jakości wyroby mogą potencjalnie uwalniać toksyny, dlatego wybór certyfikowanych i markowych produktów jest kluczowy dla bezpieczeństwa zdrowotnego.

Wysokiej jakości akcesoria silikonowe, które posiadają odpowiednie certyfikaty bezpieczeństwa (np. FDA lub LFGB), nie wyzwalają szkodliwych związków chemicznych nawet w wysokich temperaturach użytkowych typowych dla gotowania i pieczenia (do około 230-300°C). Silikon spożywczy tego typu jest stabilny chemicznie, nie rozkłada się i nie emituje toksyn podczas użytkowania w standardowych warunkach kuchennych.

Specjalistyczne silikony wysokotemperaturowe wykazują odporność na temperatury do około 260-300°C, zachowując elastyczność i bezpieczeństwo, co czyni je idealnymi do zastosowań kuchennych i przemysłowych bez ryzyka uwalniania szkodliwych związków. Dzięki stabilnej strukturze molekularnej silikonu (wiązania krzemu i tlenu) ryzyko degradacji i/p lub wymywania toksyn jest minimalne, jeśli używa się wyrobów certyfikowanych oraz stosuje je zgodnie z przeznaczeniem i zaleceniami producenta.

Podsumowując, wysokiej jakości silikonowe przybory i akcesoria kuchenne nie uwalniają szkodliwych substancji chemicznych podczas normalnego używania w wysokiej temperaturze, co czyni je bezpiecznymi dla zdrowia. Ważne jest jednak wybieranie certyfikowanych produktów, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania.

[Gibbon]

Mikroplastik może zmieniać mikrobiom

Nowe badania pokazują, że mikroplastik może wpływać na skład mikrobiomu jelitowego człowieka. Zaobserwowane zmiany przypominają wzorce powiązane wcześniej z depresją i rakiem jelita grubego.

Badacze wykorzystali próbki kału pięciu zdrowych ochotników, aby wyhodować bakterie pochodzące z mikrobiomu jelitowego ochotników. Bakterie wystawiono następnie na działanie pięciu powszechnych rodzajów mikroplastiku: polistyrenu, polipropylenu, polietylenu o małej gęstości, poli(metakrylanu metylu) oraz poli(tereftalanu etylenu). Stosowano zarówno dawki odpowiadające przewidywanemu narażeniu ludzi, jak i większe, co pozwoliło sprawdzić ewentualny efekt zależny od dawki.

Ogólna liczba bakterii nie uległa istotnym zmianom, jednak w kulturach potraktowanych mikroplastikami odnotowano wyraźny spadek pH, co świadczy o zmianach w aktywności metabolicznej mikroorganizmów.

Analizy wykazały również przesunięcia w składzie bakteryjnym, zależne od rodzaju mikroplastiku. Większość zmian zachodziła w obrębie typu Bacillota, kluczowego dla trawienia i zdrowia jelit. Zmianom tym towarzyszyły modyfikacje w produkcji związków chemicznych przez bakterie, m.in. kwasu walerianowego, 5-aminopentanowego, lizyny czy kwasu mlekowego.

Co istotne, niektóre z zaobserwowanych wzorców składu bakterii przypominały te wcześniej powiązane z depresją i rakiem jelita grubego, co wskazuje na potencjalne znaczenie zdrowotne ekspozycji na mikroplastiki.

,,Na tym etapie dokładne mechanizmy stojące za tymi efektami nie są jeszcze znane, ale istnieje kilka prawdopodobnych wyjaśnień" – zaznacza główny autor badania Christian Pacher-Deutsch. - ,,Mikroplastiki mogą zmieniać środowisko fizyczne i chemiczne w jelicie, tworząc nisze sprzyjające rozwojowi określonych bakterii. Na przykład na powierzchniach mikroplastików mogą tworzyć się biofilmy, które stwarzają nowe nisze szybciej zasiedlane przez niektóre drobnoustroje. Mogą też przenosić substancje chemiczne wpływające na metabolizm mikroorganizmów i prowadzić do zmian w produkcji kwasów, co zaburza równowagę mikrobiomu".

Potencjalny problem dotyczy większości ludzkiej populacji.

,,Wyniki te są istotne, biorąc pod uwagę, jak powszechna jest ekspozycja na mikroplastiki w codziennym życiu. Mikroplastiki wykryto w rybach, soli, wodzie butelkowanej, a nawet w wodzie z kranu, co oznacza, że większość ludzi ma z nimi codziennie kontakt poprzez spożycie, wdychanie i kontakt ze skórą" – podkreśla naukowiec, doradzając możliwe ograniczenie ekspozycji na mikroplastik.

Wyniki przedstawiono w trakcie konferencji United European Gastroenterology Week 2025.